Boekrecensie: De Cirkel

Toen ik vorige week in de bioscoop zat, zag ik de trailer voor de film The Circle. Het zag er echt awesome uit, maar mijn eerste gedachte was: “Volgens mij is dit zo’n film waarvan het originele boek veel beter is.” Ik kon het boek lenen van een vriend en las hem in 3 dagen uit. Lees hier mijn mening!

Het verhaal

De Cirkel (oorspronkelijk: The Circle) is een boek geschreven door Dave Eggers, en kwam uit in 2013. Het gaat over een meisje, Mae, die een baan krijgt bij de Cirkel. De Cirkel is het machtigste internetbedrijf ter wereld, denk aan alle sociale media in één + compleet Google. Het heeft ervoor gezorgd voor het einde aan de anonimiteit. Je moet namelijk inloggen met je burgerservicenummer en alles wordt gecheckt. Dat betekent dus geen nep-accounts, geen internettrolls, niks. Op zich een goed idee, maar daar stopt het niet. Ze gaan steeds een stap verder. Er komen kleine camera’s, die iedereen overal kan ophangen. De camera’s live-streamen, voor iedereen te zien. Er wordt van politici geëist dat ze zo’n cameraatje om hun nek hangen, en er wordt gehoopt dat de hele wereld dat gaat doen. Want alles wat gebeurt moet openbaar zijn, privacy is diefstal en geheimen zijn leugens.

“De cirkel is de krachtigste vorm in het heelal. Er gaat niets boven, er kan niets aan verbeterd worden, iets perfecters bestaat niet.

En dat is waar wij naar streven: perfectie. Maar alle informatie die ons ontgaat, alles wat ontoegankelijk is, voorkomt dat we perfect worden. Snap je?”

Mijn. Nachtmerrie. OMG. Ik hou van de online wereld, echt. Maar het mooie ervan is dat je kunt kiezen wat je wel, en niet deelt. Stel dat je nou een plekje hebt waar je graag zit, soms wil je dat niet met de hele wereld delen, want dan is dat plekje niet meer speciaal. In Mae’s geval is haar vader erg ziek, en de hele wereld kan daarbij meekijken. Je hebt nooit meer een moment die alleen voor jezelf, of alleen voor je dierbaren is.

Dit is niet hoe Mae, en een heel groot deel van de wereld het ziet in dit boek. Zij vindt het allemaal geweldig, en heeft de uitspraken ‘privacy is diefstal’, en ‘geheimen zijn leugens’ zelf bedacht. Ze gaat volop mee in de bijna sekte wat de Cirkel is. Ze wordt gewaarschuwd door haar ex, haar ouders en een vage kerel die ze op de campus van de Cirkel ontmoet, maar daar luistert ze niet naar. Ze gelooft volledig in de Cirkel, en alles wat daarbij hoort. Daardoor begin je haar tijdens het lezen best wel te haten. Hoe kan iemand zo onwetend zijn?

Eindoordeel

Het is heel tof om te lezen over een wereld waar je zelf geen deel van uit wil maken. Maar als we even niet goed opletten, is dit wel de wereld waar we naar toe gaan. De wereld van nu is al transparanter dan ooit tevoren, en als we steeds een stap verder gaan, is privacy dan een begrip wat vervaagd? Het is angstaanjagend, en dat maakt dit boek zo goed.

Ik moet wel zeggen dat ik het einde een beetje een anticlimax vind, je verwacht dat er iets heel spannends gaat gebeuren, maar dat is niet echt het geval. Dat is aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant heb je wel een einde wat niet perse voor de hand ligt. Het is maar hoe je het bekijkt.

Als je graag leest, zou ik dit boek zeker aanraden. Hij lees makkelijk door, en je bent constant geïntrigeerd door de macht die de Cirkel heeft, en hoe iedereen daarin meegaat. Je kunt je goed inleven in het boek, minder goed in de hoofdpersoon, maar dat heeft juist wel wat. Als je niet graag leest, zijn er andere boeken die meer de moeite waard zijn en zou ik gewoon wachten tot de film uitkomt. Ik heb hem nog niet gezien, maar ik verwacht dat de film het boek goed gaat weerspiegelen. En Emma Watson speelt erin, dus dat is sowieso top.

Trouwens, als je hem gaat lezen, lees hem in het Engels! Zelf lees ik bijna altijd boeken in het Engels, maar deze had ik in het Nederlands. En wat is hij slecht vertaald. Het woord ‘mieters’ kwam erin voor, dat zegt genoeg.